ประวัติ"หนานทิพย์ช้าง"ต้นตระกูลผู้ครองนครเชียงใหม่ ลำปาง ลำพูน

เท่าที่อ่านจากหลายๆที่ก็ไม่ค่อยเหมือนพงศาวดารโยนก(หมายถึงเฉพาะที่คัดลอกมา ไม่ได้หมายถึงที่บันทึกจากที่อื่น)เลยลอกพงศาวดารมาให้อ่าน ตัดคำออกไปบ้าง แต่เนื้อหาใจความสำคัญยังอยู่
เมื่อครั้งเจ้าองค์คำชาวล้านช้างได้ครองเมืองเชียงใหม่(จ.ศ1089-1125)ถูกพม่าราวีจนเสียเมืองแก่ข้าศึก หัวเมืองทั้งหลายก็แบ่งเป็นก๊กเหล่าฆ่าฟันกันเองจนประชาหาความสุขมิได้
ในระหว่างจุลศักราช1091-1094(พ.ศ2272-2275)สมภารวัดนายาง(อยู่ในอ.แม่ทะ)เป็นผู้ที่มีคนนับถือมากชาวบ้านจึงพากันมาเป็นบริวาร สมภารวัดสามขากับสมภารวัดบ้านฟ้อน(ฟ่อน)ก็สึกมาเป็นเสนาซ้ายขวาเป็นก๊กหนึ่ง ในเวลานั้นไม่มีเจ้าครองเมือง มีแต่พ่อเมืองทั้งสี่บังคับบัญชาราชการไม่สิทธิขาด ชื่อเสียงของท่านเจ้าหัววัดวัดนายางได้ยินไปถึงเจ้าเมืองลำพูน เจ้าเมืองลำพูนจึงให้ท้าวมหายศคุมกำลังไปปราบ สมภารวัดนายางก็คุมคนออกสู้รบที่ตำบลป่าตัน แต่สู้ไม่ได้สมัครพรรคพวกสมภารจึงแตกกระจัดกระจาย ส่วนสมภารและเสนาซ้ายขวาพาพวกที่เหลืออยู่หนีไปยังวิหารหลวงวัดพระธาตุลำปาง กองทัพเมืองลำพูนตามไปล้อมวัดพระธาตุลำปางหลวงไว้ ครั้นใกล้แจ้งสมภารวัดนายางและพรรคพวกหนีออกจากที่ล้อมได้ กองทัพลำพูนไล่ทัน สมภารนายางและและเสนาซ้ายขวาได้แต่ไม้ค้อนและไม้กระทู้รั้วเข้าต่อสู้กับกองทัพเมืองลำพูน ชาวลำพูนเกือบจะล่าหนี บังเอิญสมภารวัดนายางถูกกระสุนปืนที่หว่างคิ้ว เสนาทั้งสองเข้าประคองถูกปืนทั้งสองคน เสนาวัดบ้านฟ่อนถูกที่หางตา เสนาวัดสามขาถูกที่หัวเข่า ถึงแก่ความตายทั้งสามคน








กองทัพลำพูนกลับมาตั้งที่วัดลำปางหลวง แต่งใช้ไปเรียกร้องไพร่บ้านพลเมือง ผู้ใดขัดขวางหรือไม่มีให้ก็ถูกลงทัณฑ์ทรมาน ท้าวมหายศแต่งให้ หาญฟ้าแมบ(แลบ) หาญฟ้าง้ำ หาญฟ้าฟื้น ทำทีเข้าไปเจรจาความเมืองต่อท้าวขุนของเมืองลำปางคือ มีแสนหนังสือ แสนเทพนาย เรือนจะเรน้อย ท้าวลิ้นกาง(ก่าน) เป็นต้น ครั้นได้ทีก็ลุกขึ้นพร้อมกันแทงฟัน ท้าวขุนเมืองลำปางจนกลายเป็นตะลุมบอน กองทัพลำพูนก็ยกหนุนเข้าปล้นเมืองนครลำปาง ไล่ฆ่าฟันคนล้มตายและเผาบ้านเรือนราษฎรเสียหาย บรรดาขุนเมืองและชาวบ้านก็พากันหนีออกไปตามที่ต่างๆเช่นประตูผา เมืองต้า เมืองลอง เมืองเมาะ เมืองจาง ลำปางกลายเป็นเมืองร้าง
ยังมีพระมหาเถระเจ้าอาวาสวัดชมภูเมืองนคร(วัดพระแก้วดอนเต้า)คิดจะกู้เมืองลำปาง เมื่อรวบรวมคนได้มากพอ จึงไปเจรจากับจะเรน้อยและท้าวลิ้นกาง(ก่าน)ซึ่งหนีไปอยู่ที่ประตูผา ให้กลับมาแต่ขุนเมืองไม่มีแก่ใจจะสู้จึงว่า"แล้วแต่มหาเถรเจ้าจะเลือกผู้ที่สามารถจัดการสู้รบกับข้าศึกเถิด ถ้าผู้ใดรบคืนเอาเมืองนครได้แล้ว พ่อเมืองนครก็จะยอมยกเมืองนครให้แก่ผู้นั้น ครองเมืองนครสืบบุตรหลานต่อไป
ครั้งนั้นพระมหาเถรเจ้าปรึกษาญาติโยม หาหัวหน้าคุมไพร่พลไปสู้กับกองทัพลำพูน จึงเลือกได้"นายทิพช้าง"พรานปืนผู้หนึ่ง เป็นคนมีกำลัง กล้าหาญ มีสติปัญญา สามารถนำไพร่พลได้ เหตุที่คนทั้งหลายเรียกทิพช้างนั้น เพราะเหตุที่นายทิพผู้นี้มีกำลังไล่ตัดหางช้างเถื่อนได้(ทำไมตัดหางไม่ทราบ) พระมหาเถรจึงเรียกนายทิพมาปรึกษาถามว่าจะรับได้หรือไม่ นายทิพช้างรับรับรองว่า"ข้าศึกชาวลำพูน ก็เที่ยวดินกินข้าวเหมือนกันกับเราหาควรยั่นเกรงกันไม่"พระมหาเถรจัดจัดไพร่พล300คนให้นายทิพช้างไปโจมตีกองทัพเมืองลำพูนแตก และฆ่าท้าวมหายศตาย(ตรงนี้มีคนเขียนรายละเอียดไว้มากแล้ว) ไพร่พลเมืองลำพูนแตกพ่ายนายทิพช้างคุมกำลังไล่ติดตามไปจนถึงดอยดินแดงผีปันน้ำ แล้วก็เลิกทัพกลับมาเมืองนคร มหาเถรกับราษฎรทั้งหลายจึงทำพิธีปราบดาภิเษก สรงนายทิพช้างขึ้นเป็น"เจ้าพระยาสุลวะฦาไชยสงคราม"ครองเมืองนครลำปาง เมื่อจุลศักราช1094(พ.ศ2275) ครั้งนั้นเมืองนคร(ลำปาง)เป็นเอกราช มิได้ขึ้นแก่พม่า ไทย หรือเชียงใหม่ เจ้าพระยาสุลวะไชยสงคราม(ทิพช้าง)ครองเมืองนครลำปางมาได้27ปีลุจุลศักราช1121(พ.ศ2302)จึงได้สิ้นพระชนม์








เสริมนิด สมัยที่มีภาพยนตร์เรื่องทิพพ์ช้าง ในตำนานบอกว่าหนานทิพย์ช้างมุดเข้าไปทางท่อระบายน้ำ กองถ่ายก็จะให้พี่สมบัติ เมทะนี มุดเข้าทางนั้นและ แต่พี่สมบัติคงตัวโตกว่าหนานทิพย์ช้างเลยมีการเลาะท่อให้ใหญ่ขึ้นเพื่อพี่สมบัติจะได้เข้าทางนั้นได้ พอหนังสือพิมพ์ทราบข่าวก็สรรเสริญทั้งผู้สร้าง และผู้กำกับ และแนะนำว่าทำไมมึงไม่สร้างท่อเลียนแบบขึ้นมา

ขอบคุณที่มา : Krittanant Manokam